پـنـجـم مـاه ناب شـعـبـان است           شور و شادی به سینه مهمان است

آسمان غرق نـور ایـمـان است           فُلک ومُلک ومَلک غزلخوان است

شکر حق ذکر ما و سلطان است

این پـسـر آبـروی ایـران است

آمــده روح مـنـبـر و مـحـراب           پـــســـر آســـمــانـــیِّ اربـــاب

چهره ای با صفـاتر از مهـتاب           دلبـری ناب و گـوهـری نایاب

اصل حبل المتین روز حـساب

زیـنـت بـنـدگـیُّ و ایـمان است

اصـل و شـیــرازۀ دعـایـی تـو           بـنـدۀ مـخــلـص خــدایــی تــو

چـشـمـۀ نـور هــل اتــایـی تـو           سـنـد عـشـق مــرتـضـایـی تـو

قـاصـد ســرِّ کــربــلایــی تــو

خـطبه ات از دم شهیـدان است

در عـبـادت پـیـمـبـری هـستـی           در شجاعت تو حـیدری هستی

در نجـابـت تو کـوثـری هستی           درکرم چون حسن سری هستی

در حـرم شـاه دیـگـری هـستی

خـیـمـۀ تـو دژ یـتـیـمـان اسـت

بـی بـیِّ آســمــان پـرسـتــارت           بـند و غـل شـد اسیـر ایـثـارت

کـوفــه مــاتِ دم عــلـی وارت           روضه داروی جـان بـیمـارت

گـریه بر کـربـلای غـم کـارت

شیعه مدیون چشم گریان است

گـریـۀ تو بـقـای عـاشـوراسـت           صبـرتو سـرِّ مکـتب مـولاست

آه تـو سـهـم دشـمـن زهـراست           کـربـلا بـا دعـای تو پـیـداسـت

آرزوی تــو وعـــدۀ آقـــاســت

جمعه ای که ظهور در آن است